Hi!

En hele tijd geleden had ik dan voor mezelf besloten.. Na het behalen van mijn diploma zou ik gaan reizen. Ik was even klaar met Nederland en alles om me heen. Zoveel stress had ik gehad en ik was mijn lach verloren. Ik kon mezelf niet meer zijn de laatste maanden in Nederland. Dit was voor mij een reden om weg te gaan. Even weg van alles, de wereld ontdekken en veel nieuwe dingen leren. Dit nam ik heel letterlijk, want verder dan de andere kant van de wereld kan ik niet gaan haha. Ook besloot ik dit om alleen te doen.. En volgens mij heb ik wel 100x gehoord dat dat niet verstandig is en dat ik gek ben. Volgens mij dachten jullie dat ik elke dag alleen zou zijn in een gevaarlijk land en dat ik misschien over een aantal maanden in de krant stond als "vermist". Dat is waar de meeste mensen bang voor zijn. Nu vinden mensen alles buiten Europa al snel "gevaarlijk", puur omdat ze het niet kennen. En dat is nou precies de enige reden. Alles wat je niet kent is nieuw, spannend en in jouw ogen misschien wel gevaarlijk omdat je er nooit geweest bent. Maar geloof me of niet (eigen keus) niet alle verhalen zijn waar die je hoort, niet al het nieuws wat je hoort klopt en alles wordt vaak erger en groter gemaakt dan het is. Ik was trouwens niet de enige die alleen reisde.. Zo zijn er miljoenen mensen die alleen de wereld over reizen, dus zo speciaal was mijn idee niet. Natuurlijk is het spannend, maar het heeft zoveel voordelen gehad!

Het eerste voordeel is dat ik super veel mensen heb leren kennen. (Of is het jullie nog niet opgevallen dat ik honderden fb vrienden erbij heb?! Haha) Ik ben erachter gekomen dat ik zoveel meer aanspraak krijg als ik alleen reis in plaats van met iemand anders. Of ik nou alleen naar een club ga of alleen door een straat loop.. Locals beginnen met me te praten en andere reizigers zoeken contact. Dat geldt natuurlijk ook andersom. Ik zal namelijk diep ongelukkig geweest zijn als ik al die tijd geen woord tegen iemand had gezegd. Lekker een drankje bestellen en vragen of je aan dezelfde tafel mag zitten bij anderen is dan ook helemaal niet meer raar voor me. Ook ben ik vaak door mensen uitgenodigd om ergens heen te gaan. Als ik hierop terugkijk dan ben ik eigenlijk bijna geen dag alleen geweest.. En ik ging nog wel alleen weg om alleen te reizen???

Doordat ik alleen ben gaan reizen heb ik alle vrijheid gehad! Ik hoefde even geen rekening te houden met andere mensen en ik kon doen wat ik wilde doen. Als ik wilde eten dan ging ik eten, als ik wilde slapen ging ik slapen, als ik een dag niks wilde doen dan ging ik niks doen en zo zijn er nog veel meer dingen. Zo ben ik heel spontaan vanuit Nieuw Zeeland terug naar Sydney gevlogen om toch nog even extra tijd bij mensen die ik had ontmoet door te brengen, terwijl dat niet de planning was. Heerlijk om even mijn eigen keuzes te maken zonder dat mensen zeggen wat je moet doen. Niks moet tenslotte, het is nog altijd je eigen keuze.

Daar was ik dan.. Alleen in een vreemd land, totaal uit mijn comfort zone. Elke dag was anders en ik wist niet hoe mijn dag eruit zal gaan zien. Anders dan in Nederland waar de meeste mensen leven volgens een vast patroon. Je studeert/werkt vijf dagen in de week, in de avonden kijk je je vaste tv programma's en in het weekend heb je je sport, ga je stappen en uitbrakken in bed. En dat again, again, again. Voor mij was het nu anders. Elke ochtend werd ik wakker met de vraag wat deze dag mij weer ging brengen, welke mensen ik zou ontmoeten en waar ik in de avond zou slapen? Ik leefde vooral in het nu en met de dag. Mijn motto was dan ook: go with the flow! Ik ben uit mijn comfort zone gestapt en dat moest ook wel, anders ga je het niet redden met reizen. Je moet durven en ondernemen. Ik heb mensen ontmoet en mezelf meer blootgegeven. Dit maakt je zelfverzekerder. Iedereen die reist doet dit, dus het is makkelijk en je krijgt een hechte band met elkaar. Ik heb ook dingen gedaan waarvan ik achteraf denk: wauw, dat heb ik dus mooi even gedaan! Wie had ooit gedacht dat ik zou gaan surfen met mijn waterangst? Of uit een vliegtuig zou springen? Ik denk niemand. ;) Het enige wat ik had deze maanden was mezelf. Ik was volledig op mezelf aangewezen. Ik heb geleerd wat mijn grenzen zijn en wat ik nou echt belangrijk vind in het leven. Mijn kijk op de wereld is dan ook zeker veranderd, gewoon omdat ik nu weet hoe het anders kan.

Wat ik ook nog een belangrijk ding vind is dat mensen teveel nadenken en vooral vooroordelen hebben. Nadenken is goed, maar er is een grens. Ik vind dat je pas een oordeel mag hebben en kan geven over iets als je erover mee kan praten en niet "verhalen gehoord hebt". Zo denken veel mensen gelijk aan horrorverhalen als je alleen gaat backpacken. Vermissingen, doden, drugs in tassen etc. Ja dat is waar, dat is een feit. Het gebeurd. Maar bij de meeste mensen gaat het goed. Alleen het goede nieuws hoor je niet, waardoor het lijkt dat de wereld slecht en gevaarlijk is. Ik heb zoveel mensen ontmoet, maar ook speciale mensen. Zo heb ik in Australie met iemand opgetrokken uit Marokko die een aparte levensstijl had met yoga/meditatie, goede diepgaande gesprekken gehad met iemand uit Israël die meevecht met de oorlogen die er op dit moment zijn en met iemand omgegaan die de bomaanslagen in Jakarta heeft meegemaakt. Best heftig natuurlijk, maar het was zo mooi om te horen hoe iemand erover denkt en wat de ervaring daarvan is. Ik heb zoveel geleerd van mensen, over mensen en van alle ervaringen. De wereld is niet slecht of gevaarlijk (het grootste deel is nog altijd goed), maar als je jezelf bang maakt dan maak je het voor jezelf gevaarlijk. Wel ben ik erachter gekomen dat wij, in Nederland, het goed voor elkaar hebben. Het feit dat ik mijn vliegticket heb kunnen kopen en zonder te werken heb rondgereisd in verschillende landen om nieuwe plekken en culturen te ontdekken geeft aan dat ik heel veel geluk heb in het leven. Dus ik geniet vanaf nu van alle kleine dingen die ik heb en mag doen!

Australie, Nieuw Zeeland, Indonesië wat een prachtige landen waar ik zoveel heb meegemaakt. Waar ik de taal heb geleerd, gesnorkeld heb in de bekende Great barrier Reef, gesurft heb op de golven, gezeild op de Whitsundays, het witste strand gezien Whiteheavenbeach, het grootste zandeiland Fraser bezocht heb, de geweldige avondjes stappen heb meegemaakt, verliefd ben geworden, tussen Kangaroos en ander wildlife heb gelopen, van de prachtige natuur genoten, hechte vriendschappen gemaakt, vulkanen beklommen, Hikes gedaan, naast zeeschildpadden gezwommen, uit een vliegtuig gesprongen, mensen geholpen, gehuild van het lachen, gehuild van de momenten dat er afscheid genomen moest worden, een van de mooiste wegen van de wereld gereden, elke dag weer de weg moeten vinden, in (ik ben de tel kwijt) zoveel hostels geslapen, in de rainforest gelopen, op de hoede moeten zijn voor loslopende apen en nog zoveel meer.

Ik stap zo in het vliegtuig.. Op naar mijn volgende bestemming... Nederland! Lieve iedereen, ik kom met gemengde gevoelens terug. Ik kijk er naar uit om iedereen weer te zien en om even in mijn eigen bed te slapen! Ik ben veel wijzer teruggekomen en heb mijn smile weer terug gevonden. Ik ben meer mezelf en zal dat voortzetten thuis. Ik zal misschien voor jullie veranderd zijn, maar hè, ik ben nog altijd hetzelfde persoon hoor! Alleen wat losser, vrijer, blijer en misschien een beetje gekker. Ik wil graag iedereen even laten weten dat ik waarschijnlijk de tijd nodig heb om alles te verwerken en het een plekje te geven. Ik wil iedereen dolgraag zien, maar ik zal zelf aangeven wanneer ik dat graag wil. De eerste paar dagen wil ik thuis doorbrengen. Hoe lief ik jullie ook vind en hoe graag ik jullie ook wil zien, ik heb eerst dagen voor mezelf nodig.

Mijn reis is bijna ten einde.. Hoewel het geen eind voor mij is, maar meer een nieuw begin. Een nieuwe start in Nederland!

Zie jullie snel!! Ik ga naar het vliegveld!

No worries!

Xxxxxxx <3