Kia Ora!

De dag nadat ik de Tongariro Alphine Crossing had gedaan had ik super veel spierpijn.. Ik kon echt amper lopen en alles deed zeer. Maar het was de wandeling zeker waard. Op naar Wellington, de hoofdstad van Nieuw Zeeland, dit is de plaats waar het altijd heel erg waait. Niet verstandig om als meisje dus een rokje aan te doen. ;) Ik ben met Tom, een Engelse jongen, naar het museum geweest over de geschiedenis van Nieuw Zeeland en nu. Ook hadden we echt even zin om wat beters te eten in plaats van een Backpackers maaltijd zoals elke dag. Daarom gezellig met zijn twee ergens een hapje wezen eten en genoten! In de nacht besloten we met ons vaste groepje uit te gaan. Bar Africa.. Oh Priscilla we moesten hier echt samen heen gaan Haha. Helemaal geweldig! Echt heerlijke muziek en een gezellige sfeer door de mensen met trommels etc. We waren uit met een groep van 11 mensen ongeveer en ik was de enige nuchtere (ofcourse). Midden in de nacht besloot iedereen naar een andere club te gaan, maar Tom was spoorloos verdwenen. Iedereen had ook veel gedronken dus niemand boeide het wat. Ik (ben gewoon te lief) heb hem eerst lopen zoeken en uiteindelijk ben ik niet meegegaan met de groep maar terug naar het hostel gelopen. Wat bleek nou de volgende dag.. Hij was moe en gewoon teruggegaan naar het hostel. Echt mannen... Ze blijven vaag. Mijn wekker ging helaas over drie uurtjes omdat ik de volgende dag naar de Ferry moest. Ik verliet het Noordereiland en op naar een nieuw avontuur het Zuidereiland. Ik heb echt genoten op het Noordereiland. Het is prachtig!

Na 3,5 uur op de Ferry gezeten te hebben en heel wat uren in een bus kwam ik dan eindelijk (heel erg moe) aan in Abel Tasman. Ik bleef hier drie nachten. Ik vond het Zuidereiland al gelijk heel erg mooi! Het is een heel ander eiland dan het Noordereiland. Je het hier meer Mountains en het is wat ruiger. In Abel Tasman sliep ik in een prachtige accommodatie! Midden in de prachtige natuur. De volgende dag ging mijn wekker 5.30 uur (en dit is mijn "vakantie") want 6.30 uur was dan het moment.. Lisa gaat uit een vliegtuig springen. Al mijn moed verzameld en lichtelijk gestrest kwam ik daar aan. Helaas was het te bewolkt en moesten we op locatie wachten tot 10.00 uur. We kregen alvast een introductie film te zien (maak me nog zenuwachtiger). Geloof me.. Wachten om uit een vliegtuig te springen is geen pretje. Ik ben er liever gelijk vanaf. 10 uur.. En ja hoor het weer was nog niet goed genoeg. Hoppa! Wachten tot half 1. En toen was het zover! Tijd om me klaar te maken. Ik werd eerst gewogen en in een pakje gehesen. Toen kennis gemaakt met mijn filmer/fotograaf en met de man met wie ik samen zou springen. Daar ging ik dan, het vliegtuig in (achterstevoren nog wel) en op 4km hoogte eruit springen. Toen ik op de rand van het vliegtuig zat en naar beneden keek en alle wind voelde dacht ik even van okeeeeeee.... Maar heb voor mezelf de knop omgezet in mijn hoofd en gewoon gegaan. Het was geweldig! De vrije val was het engste en dan hoop je maar dat de parachute uitklapt. Maar gelukkig leef ik nog. Sorry pap en mam voor het schrikmoment toen ik een foto stuurde. Maar beter achteraf hè Haha! Na de landing was het zo onwerkelijk. De rest van de dag maar even rustig aangedaan en de volgende dag gewandeld door het mooie Abel Tasman.

De volgende dag ging ik naar Westport, dus het was tijd om afscheid te nemen van een aantal mensen. Er zijn wat tranen gelaten, want we waren zo hecht geworden met elkaar. Onderweg zeehonden gezien bij Cape Foulwind. Westport zelf is heel erg klein. Ook was het weer mega slecht een aantal dagen. Het regent hier 300 dagen in een jaar, dus een goede reden om snel door te gaan. Ik reis nu trouwens met een Nederlandse jongen Melvin, dus heb wat gezelschap. Van Westport zijn we naar Franz Josef gegaan. Helaas konden we niet veel doen met dit weer en ritten naar de bekende gletsjer waren gecanceld. (Ja, dit is de plaats waar niet lang geleden een helikopter was neergestort en in het nieuws was) Dus ben ik maar gaan paardrijden in dit weer om toch nog wat van de omgeving te zien. Op de weg naar Wanaka hebben we genoten van de prachtige omgeving en de mooie uitzichten. We bleven hier een nacht slapen om daarna door te gaan naar Queenstown.

Op dit moment zit ik dus in Queenstown. Een super mooi plaatsje! Je hebt hier letterlijk alles qua activiteiten etc. Ook kan je goed stappen en zijn er hele dure restaurantjes. Helaas als arme backpacker (wat ik onderhand wel ben) heb ik hier niet zo heel veel aan. Na Queenstown ga ik helemaal verder naar het zuiden en 11 februari zal ik Nieuw Zeeland gaan verlaten. :)

Xxxxxx <3